HAYATA BAYILIYORUM

0
2779
hayata bayılıyorum
hayata bayılıyorum

Bir sabah küçük kızım Ada’yı okula götürmek için evden çıktım. Apartman kapısından zıplaya zıplaya çıkan Ada yüzünde kocaman bir gülümsemeyle “Hayata bayılıyorummm” dedi. Birden şaşırdım ve çok hoşuma gitti. “Peki” dedim “Nelere bayılıyorsun?” Zıplamaya devam ederken “Her şeyine bayılıyorum işte” diye gülümsedi.

Konuyu biraz daha deşmek için sordum tabi “Her şeyine derken, nelere mesela?” diye. Başladı tek tek saymaya: “Bulutlara, okuluma” Şöyle bir kendi etrafında döndü ve “Hayatta böyle dönmeye”

“Artık iyice büyüdüm, büyük sınıfına gidiyorum” “Evet” dedim “Seneye de büyüklerin okuluna başlayacaksın” Yüzünde coşkuyla “Biliyorum” dedi “Ablamın okuluna, ayyy heyecan, heyecan, heyecan”

Coşkusu ve heyecanı beni de sardı iyice. Ben de onun ufacık şeylere bu kadar mutlu olabilmesine bayıldım ve “Ayyy Adaaa” dedim “Harikasın, ben de böyle olmak istiyorummm”

Durdu ve şaşkınlıkla bana baktı: “İstersen olabilirsin sen de!” Bu sefer şaşırma sırası bana geldi. “Doğru söylüyorsun, haklısın” dedim. Biraz bekledi, sonra kendi başıma beceremeyeceğimi düşünmüş olmalı ki “Ya da ben sana biraz vereyim” dedi.

Avucumdaki eliyle elimi biraz sıktı ve sordu: “Başladı mı gelmeye?” Güldüm “Geldi valla” dedim. Gerçekten de içim coşkuyla ve neşeyle doldu. Sanki etraftaki ağaçların yaprakları beş dakika öncesine göre daha bir güzel görünmeye başladı gözüme:)

Koşarak okuldan içeri girdi. “Akşama görüşürüz Ada” diye seslendim ama beni duymadı bile.

Dönerken daha bir keyifle yürüdüm aynı yolu, sahip olduğum her şeye şükrederek ve hayatın TAMAMINA bayılarak.

Yaşadığımız deneyimler keyifli, neşeli, tam istediğimiz gibi olduğu zaman hayata bayılıyoruz ama biraz keyifsiz, tatsız, sıkıntılı deneyimlerin içinden geçerken sürekli direnç gösteriyoruz. Halbuki sevinç de üzüntü de, acı da tatlı da hayatın bir parçası ve hepsinin özel bir yeri, özel bir rolü var bu yaşamda.

Tüm deneyimler bir amaca hizmet ediyor; öğrenmeye, gelişmeye ve büyümeye.

Negatif deneyimlerin bir rolü olmasaydı şu hayatta, emin olun YARADAN koymazdı onları hayatın akışına. YARADAN’ın YARATIMINDA bir defo olması mümkün değil ne de olsa.

O günden itibaren karar verdim ben, her sabah ‘Hayata Bayılıyorum!’ diye uyanmaya ve her şeye şükretmeye.

Sadece iyiliklere, güzelliklere, sevinçlere ve başarılarıma değil; aynı zamanda acılarıma, kederlerime ve başarısızlıklarıma. Kim bilir bana ne hediyeler getirecekler zaman içinde. Her ne kadar o an bunun farkında olmasam bile.

Hepimize hayatın TAMAMINI kucakladığımız harika bir hafta diliyorum.

Sevgiyle kalın.

 

 

 

HENÜZ YORUM YOK

CEVAP VER

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.